เห ตุุผลที่ไม่สมควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[fairya]

ก่อนที่จะยื้อใครซักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความข้องเกี่ยวต่างๆไว้ กระทั่งในที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันคงจะมีแม้กระนั้นเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างอย่างเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักครั้งนี้อยู่ถัดไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อรักครั้งนี้มันจบลงเช่นกัน"


‪ความข้องเกี่ยวที่สวนกัน มันก็เปรียบได้ดั่ง เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เนื่องจากทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันจึงนำมาซึ่งการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪คนไม่ใช่น้อยอาจจะคิดสินะว่า ผู้ใดกันแน่ที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกหนทุกแห่งสุดจะเป็นข้างชนะ

ถูกผู้ที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตัวเองได้มากที่สุด นั้นก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห ตุๆผลตนเองได้

แม้กระนั้นอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีอีกทั้งเ ลื อ ดแล้วก็แผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪หัวข้อนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่มีความจำเป็นหรอกว่าเราจะเลิกกันทำไม หากการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางทีก็อาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป โดยเหตุนี้


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดียิ่งกว่าจบเรื่อยไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมานับเป็นเวลาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุไรก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากทราบจังทำไมคนเคยรักกัน คบค้ากันมานานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คิดถึงสมัยก่อนศูนย์รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าคนธรรมดาปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากยิ่งกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะนึกถึงสมัยก่อนที่มีเราเสมอ

โน่นทำให้เขาเห็นค่าจนกว่าจะมีปัจจุบันนี้ แม้จะระอา อารมณ์เสียเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตที่รอเฝ้าคิดถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ถ้าผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที โน่นก็เนื่องจากว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นชนิดอ่อนแอทางใจต้องการหนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการที่จะอยากรับทราบความรู้สึกของพวกเราและคนรอบข้างว่าเจ็บปวดรวดร้าวจากผลการทำของเขามากมายเพียงใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบนี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปแล้วก็ใช้ชีวิตอยู่กับพวกเราได้

เขาจึงไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร หากแม้บางเวลามีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็มองเห็นได้บ่อยมาก


แล้วก็มักหาข้ออ้างเกื้อหนุนให้ตนเองผิดลดลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้เราก็ได้

คนแบบนี้จำเป็นต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เพราะเขามิได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางทีอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะเราได้มองเห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา แม้สมัยก่อนจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

ปัญหาปัญหา แม้กระนั้นพอเขาร่ำรวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตมนุษย์ถ้าทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ ถ้าหากมีความดีไม่เพียงพอย่อมได้รับประทานแต่ว่าเปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

มนุษย์เราตอนนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยกระทั่งหลงลืมจิตใจ ความดี ใครเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองแล้วก็ครอบครัวดีมากยิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบคุณมากเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/