วิธีอยู่กับตนเอง อ่านแล้วดีเยี่ยมๆ

[Prichas]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของผู้คน ที่มีความสุชได้ ลำดับแรกเราจำต้องสร้างพื้นฐาน ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนบางทีอาจกล่าวได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของพวกเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมแจ่มใส ทำให้พวกเรามองโลกในแง่ดี


การที่สุขภาพแข็งแรง จะมีผลให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำ


จ้ะพวกเราจำต้องรู้จักที่จะรักตนเอง อยู่ตามลำพังคนเดียวใหเ้แฮปปี้ เพราะว่าถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างมิได้เอาใจใส่ คุณเหมือนเดิม ไม่ต้องการที่จะเดินร่วมทางกับคุณ

ไม่ต้องเสียใจไปเพราะต่างข้างต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ชีวิตของคนเราแตกต่างกัน

ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณ ไปสุดปลายทาง อย่ าให้คนนึงแปลงเป็นทั้งหมดทั้งปวงของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีชดเชยความสัมพันธ์ไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนที่ไม่รู้จัก

มนุษย์เราทุกคนจำเป็นต้องทำความเข้าใจที่จะยิ้ม ถึงแม้ว่าในใจของพวกเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่ชราอยู่กับตัวเอง อย่ าไปคาดหวังว่าคนไหนกัน เขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด


ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกฝนยิ้มบ่อยมาก แล้วก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นๆในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้างที่จะต้องกระทบกระทั่งกับผู้อื่นอยู่บ้าง

ถือได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่พวกเราจะต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นเอามาพร้อมความขุ่นเคือง เ ก ลี ย ด กัน ผู้ใดอื่นบางครั้งอาจจะไม่พอใจพวกเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แต่พวกเราควรยับยั้งสติเตือนใจตัวเอง อย่ าโกรธ ด่าว่าคนไหนกันก็พอ อย่ าเลือกคบคนเพียงแต่หน้าตาคนสวย

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเหมือนรูปร่ า งใบหน้า คนสมัยนี้ถูกใจดูกัน

ข้างนอก พวกเราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรอย่างเดิม จงรู้เรื่องธรรมชาติคน รวมทั้งโลกของเรา ทุกอย่างทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา

ทุกนาที ตามระยะเวลา อย่ าเอากระบวนการเก่า มาแก้ปัญหาใหม่แน่ๆ

คนสองแฟนกันบางทีอาจจะมิได้อยู่ร่วมกันตลอดเวลา อย่ ามัวแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของผู้คน จำเป็นต้องเดินต่อไป ข้างหน้าด้วยตัวของเราเองกำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมากมาย

ลองให้ท่านนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะหล่นออกจากมือมาก เช่นเดียวกับผู้ที่พวกเรากำแน่นมากแค่ไหนนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกจากเราไป ด้วยเหตุว่าความอึดใจควรรักษาน้ำใจต่อกันจะดีมากกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกหดหู่อย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แต่เมื่อร้องกระทั่งพอใจแล้ว ก็จำต้องยืนขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้จำต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อม

ท้ายที่สุดคนที่เป็นห่วงเราเยอะที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข พวกเราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็อาจจะไม่ใช่คนไหนกันเลย

พ่อแม่ของเรานั้นเองค่ะ พ่อและก็แม่เป็นผู้ที่ห่วงใยต่อคุณมากที่สุดอย่ ารำลึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ขณะที่ไม่มีเงิน ในสายตาของพ่อแม่

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา ถ้าจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนระลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีซะก่อนที่จะลงมือทำลงไป เนื่องจากคนที่จะเสียใจเยอะที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งคู่อย่ างแน่ๆจ้ะ
ความสุข
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/